Wat jouw maanteken voorspelt over jouw bezoek aan FOMU

Rammen in het gewone sterrenbeeld kunnen wel eens overkomen als assholes. En mensen met Ram als maanteken willen stiekem wel eens een asshole zijn. Als je met een maanram deze tentoonstelling bezoekt is het het beste om die gewoon zijn of haar gang te laten gaan. Ingrijpen kan als die effectief voor een van de projectieschermen staat en zo het plezier van de andere bezoekers wegneemt. En mensen die Ram én Ram zijn? Dan hou je zeker een verhaal over aan je bezoek.

Met een Tweelingen op stap gaan is sowieso plezier. Er zijn voor dit maanteken mogelijkheden genoeg tijdens deze expo om te grappen en grollen. De meest cynische opmerking die je kan maken is misschien “Maar alles is toch al naar de maan?”. Haha, dat was een goeie! Als je met een Tweelingen naar Maan/Moon gaat, zou je hem of haar misschien liever naar de maan wensen met al die woordmopjes en opmerkingen. Helaas is dat zoals blaffen naar de maan.

Jij hebt vanaf de ingang al door dat Claire De Lune van Debussy door de laatste ruimte galmt. “Ik kan dat ook!”, fluister je dan. Nu ja, fluisteren? De Leeuw kan eigenlijk niet fluisteren. Iedereen heeft het gehoord dat je daar bent. En dat is oké. Tegen het einde van de tentoonstelling wil je ook zo’n kitscherige foto van jezelf en een lachende maan, net zoals bij die modetrend van het begin van de twintigste eeuw.

Het kan zijn dat je je achteraf niets herinnert van deze tentoonstelling omdat je meer bezig was met de gevoelens van de persoon die meegaat. Misschien ga je best alleen naar het FOMU en laat je jezelf meevoeren door de balans tussen moderne kunst en kennis die Maan/Moon brengt.

Ah, de maan: daar heb je enkele fijne weetjes over. Je hebt je voor de tentoonstelling al helemaal ingelezen en als je er op date bent, zal die zeker geslaagd zijn. In feite heb je nog nooit een slechte date gehad. Tenzij die ene keer dat iemand je als betweter aanzag. Het enige probleem is dat je op liefdesvlak té populair bent. En het is moeilijk kiezen. Maar dus - euh - die tentoonstelling: je wist het allemaal al, maar “het is toch tof, wat ze ermee gedaan hebben”.

Je houdt van de edginess en nuance van de expo. Voor jou zijn er geen helden. Behalve dan die man van dat gedicht over hoeveel geld de maanmissies hebben gekost terwijl hij in armoede moet leven. Dat is voor jou échte kunst. Of misschien is het die voetafdruk van Armstrong die is nagebootst om iets te zeggen over propaganda. Misschien maak je er zelfs een Instagram story over. Eigenlijk vind jij bij elke tentoonstelling wel een ding om te delen.